Editorial No. 17

 

EDITORIAL No 17 (25/10/2007)
-------------------------------------

 

Γεια σας και πάλι,

Λίγες ημέρες μετά την συνάντηση στην Αθήνα και πρέπει να ομολογήσω ότι σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω
λέξεις που συνήθως χρησιμοποιούν πολιτικοί, αλλά θα συγκρατηθώ και θα πω απλά ότι είμαι πολύ χαρούμενος.

Ήταν πολύ ωραία στο Hard Rock Cafe... Μαζεύτηκαν σχεδόν 40 άτομα, απ' όσα μου είπαν τα παιδιά του HRC.

Εδώ πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από όσους δεν πρόλαβα να μιλήσω, δεν το έκανα επίτηδες... Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε κανείς.
Δεν έκατσα και καθόλου. Από το πρωί έτρεχα για δουλειές με αποτέλεσμα να μην έχω φάει ούτε μεσημεριανό. Παρήγγειλα ένα steak στο HRC
(μπρρρρ... είχες και στο χωριό σου steak...) αλλά δεν κατάφερα να φάω γιατί όλοι είχαν απορίες, είχαμε και καιρό να τα πούμε...
Θέλω να ευχαριστήσω πάντως όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Ήταν η μεγαλύτερη συνάντηση από θέμα προσέλευσης (δεν μιλάμε για πάρτι, ήταν μια απλή συνάντηση για να τα πούμε λίγο...).
Η βραδιά συνεχίστηκε στο Wizard για αρκετούς από μας και τελείωσε κατά τις 4-5.
Ελπίζω η επόμενη συνάντηση να είναι σε κάποιο πάρτι, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί και από άλλους παράγοντες.

Πάρτε και μια φωτογραφία, η οποία βέβαια βγήκε λίγο αργά (αφού είχαν φύγει αρκετοί) καθώς το μυαλό μου δεν ήταν στην θέση του (ως συνήθως...)



Σε λιγότερο από ένα μήνα θα έχουμε την φωνή του Axl σε επίσημη κυκλοφορία (και ας μην είναι το Chinese Democracy), μετά το Oh My God από το μακρινό 1999...
Ο δίσκος του Sebastian Bach (Angel Down, 20 Νοεμβρίου) θα μας ηρεμήσει ή θα μας πορώσει ακόμη περισσότερο, αλλά ελπίζουμε να είναι ένας προ-άγγελος για το πολυπόθητο (και πάντα επερχόμενο) Chinese Democracy.
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...

Ελπίζω όσοι αγοράσατε το Rock Hard να ευχαριστηθήκατε το δισέλιδο άρθρο μας, βάλαμε μεράκι και κανάκι για να το γράψουμε...

Είδα επιτέλους και το The Still Life με τον Dizzy Reed να γράφει μουσική και να εμφανίζεται στην ταινία.
Πρέπει να πω πάντως ότι αν δεν ήταν ο Dizzy δεν θα έβλεπα την ταινία μέχρι το τέλος.
Η εμφάνιση του και η μουσική του ήταν τα μόνα που με απέτρεψαν από το να πατήσω το stop... Καλό σαν ιδέα αλλά πολύ ερασιτεχνικό για τα γούστα μου.

Παρ' όλα αυτά αξίζει να το αγοράσετε γιατί μαζί με το DVD δίνουν και το soundtrack της ταινίας, στο οποίο υπάρχει και το εκπληκτικό τραγούδι The Air του Dizzy, αλλά και αρκετές εξαιρετικές συνθέσεις.

Τέλος για όσους έχουν αγοράσει το βιβλίο Reckless Road, μην ανησυχείτε, τα βιβλία καθυστέρησαν λόγω προβλήματος στην παραγωγή.

Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι το τέλος του 2007 θα τα έχουν λάβει όλοι. Ξέρω ότι ακούγεται πολύς ο χρόνος, αλλά μην ξεχνάτε ότι επρόκειτο για προ-παραγγελία, και πάνω απ' όλα για ΕΙΔΙΚΗ προ-παραγγελία, με την υπογραφή του συγγραφέα... Κάτι που σημαίνει χρόνο και κόστος.

Το Σαββατοκύριακο θα ανακοινωθούν λεπτομέρειες και για παραγγελίες της αυτοβιογραφίας του Slash.

Αυτά από μένα, ελπίζω και εύχομαι σύντομα να έχουμε, πέρα από τον δίσκο του Bach, πολύ σημαντικά νέα για το Chinese Democracy

Να είστε καλά...

Χρήστος Στυπαγγίδης
[email protected]

Επιστροφή στα Editorials

Επιστροφή στην αρχική σελίδα